نیاز به توجه

آیا نظر دیگران مهمه ؟

روش رسیدن به موفقیت با شناخت عادت های ذهنی

یکی از عادت های منفی که از کودکی می آموزیم ترس از مورد بی اعتنایی قرار گرفتن یا مورد انتقاد واقع شدن هست. می دونی چرا همه ما نسبت به نظر دیگران حساس هستیم ؟

اگه به تصمیم های خودت و یا اطرافیانت نگاه کنی میبینی که همه ما نسبت به عقاید دیگران حساس هستیم. به خصوص وقتی بزرگ میشیم، نقطه نظر والدینمان برای ما بسیار مهم هستند. والدین اغلب از نیاز فرزندشان برای راضی کردن و کنترل و سلطه جویی بر اونا استفاده می کنن. پدر و مادر در بسیاری از مواقع با توجه به رفتار فرزندشون اونا رو تایید می کنن و یا از تایید اونا خودداری می کنن.

وقتی کودک حرفی می زنه یا کاری می کنه که پدر و مادر از اون کار خوششون نمیاد، بلافاصله در مقام اعتراض و انتقاد حرفی می زنن. از آنجایی که تایید و حمایت والدین برای سلامت روانی کودک ضرورت داره، کودک بلافاصله از رفتاری که مورد تایید پدر و مادرش نیست دست می کشه تا اونا رو راضی کرده باشه.

پدر و مادر خیلی زود عادت می کنن که با کمک تشویق و تنبیه بر فرزند خود سلطه جویی کنن. به همین جهت با تایید و تکذیب کردن، با تعریف و انتقاد نمودن می خوان رفتار فرزندان خودشون رو کنترل کنن.

شما به عنوان یک کودک، جوانتر از اون هستی که بدونی چی می گذره. شما تنها یه چیز رو می دونی و اون اینکه مهر و عشق و تایید پدر و مادرتون برای رسیدن به احساس خوش ضرورت داره. این کلید سلامت احساسی و عاطفی شماست. بنابراین به ذهنتون خطور می کنه که اگه می خوام مورد تایید قرار بگیرم، باید به گفته پدر و مادرم عمل کنم. بنابراین از همان کودکی رفتاری رو انتخاب می کنی که مورد تایید پدر و مادرتون قرار بگیری.

تایید دیگران

وقتی بزرگتر میشی، به طرزی فزاینده به تایید یا عدم تایید دیگران حساس میشی. ابتدا تایید خانواده رو می خواهی و سپس به سراغ تایید آشنایان و دوستان میری. به خصوص برای نوجوان ها اینکه مورد تایید دوستان همسال واقع شوند بسیار مهم هست.

کودک نمی دونه چرا والدین او این گونه رفتار می کنن. او خیلی ساده با خودش به این نتیجه میرسه : ” هر بار کاری می کنم که بابا یا مامان اونو تایید نمی کنن، مهر و محبت شان رو از من دریغ می کنن. بنابراین تنها باید کاری رو بکنم که اونا رو راضی کنه. باید کاری کنم که اونا خوشحال بشن. باید مطابق خواسته اونا ظاهر بشم “.

این هراس ها، اغلب با کلمات “باید” و “مجبور هستم” تجلی پیدا میکنن. در دوران بلوغ و بزرگسالی، کسی که در کودکی در معرض عدم تایید یا انتقاد مخرب قرار میگیره، نسبت به عقاید و نظرات دیگران حساسیت بیش از اندازه پیدا می کنه.

اونا پیوسته با خودشون میگن : “باید این کار رو بکنم” ، ” مجبورم آن کار رو بکنم “. وقتی تترس از رد شدن شدید میشه، شخص به قدری نسبت به عقاید و نظر دیگران حساس میشه که تا به طور کامل متقاعد نباشه که همه رفتار اونو تایید می کنن، دست به کاری نمی زنه.

مانند گوزن در معرض نور چراغ

میدونم مطلب کمی طولانی شد ولی اینم بنویسم و تمام … از همه اینا بدتر، چیزی که اغلب شاهد اون هستیم ترکیب دو عبارت “مجبورم” اما “نمی توانم” است.

اشخاص احساس می کنن برای اینکه مورد تایید دیگران قرار بگیرن باید کاری انجام بدن، اما همزمان از تجربه کردن هر چیز جدیدی می ترسن و نسبت به واکنش کسانی که در پیرامون اونا قرار دارن، حساس میشن.

دوست خوبم، تمامی ترس هایی که اشخاص و تو رو متوقف می کنن ( ترس از دست دادن – ترس از فقر – ترس از خجالت کشیدن – ترس از مسخره شدن – ترس از بیماری – ترس از دست زدن به کارهای متفاوت ) ریشه در ترس از شکست یا مورد انتقاد قرار گرفتن در دوران کودکی دارد.

در مطالب رایگان سایت و ایمیل هایی که به واسطه ثبت نام در خبرنامه صفحه اول سایت براتون می فرستم، شما رو راهنمایی خواهم کرد تا موانع نامرئی خودتون رو در رسیدن به خوشبختی و موفقیت بشناسی و بتونی بر اونا غلبه کنی.

دوستدار شما – علی جاودانی

4 پاسخ ها

نظر بدهید

مایل به ملحق شدن به بحث هستید ؟
تمایل به کمک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*

  1. رامین قایمی گفتند که :

    به نظر من اصلاً نظر دیگران در مورد زندگی شخصی من مهم نیست

    باید مشورت بگیریم و از نظرات بهره مند شویم ولی تصمیم نهایی رو خودمون باید بگیریم

    پاسخ
  2. رها کامیاب گفتند که :

    به نظر من باید سخن رو شنید ولی با عقل سنجید و سپس عمل کرد. نظر دیگران اگه تو اون زمینه موفق باشن مهمه وگرنه هم نظر میدن

    پاسخ
  3. رسول گفتند که :

    سلام استاد جاودانی

    مطالب شما اصلاً طولانی نیستن … لطفاً در موضوعات مختلف از نظرات وتجربیات خودشون برامون بگید

    با تشکر از مطالب خوب سایتتون

    پاسخ
  4. حنیف گفتند که :

    عالی بود … تشکر بابت مطالب و ایمیل های زیبایی که برام ارسال می کنید

    پاسخ