تاریخ هجری هر کس از نخستین لحظه سیر درونی او آغاز می شود و به هر اندازه که این راه را ادامه دهد، عمر او امتداد می یابد. چنین نیست که با چرخش زمین به دور خورشید، سن انسان بالا رود و آدمی کامل شود.
به گزارش خبرنگار مهر، انسان و جهان دو عالم متناظر بر هم و احوال آن دو، در نگاهی اجمالی بر هم قابل انطباق­ اند. هر آنچه در آفاق و عوالم طبیعی رخ می­دهد، در نفوس انسانی نیز نمونه و مظهری دارد. انسان نسخه و فهرستی فراگیر از خلایق و موجودات و جامع تمام مراتب عالم است و به جهت این جامعیت مستحق خلافت گشته است. باطن او نفخه و روح الهی است و صورت ظاهر او بدن جسمانی و عنصری است.

ولادت معنوی، حیات دوباره ای است که انسان می­ تواند در همین نشئه دنیایی به آن دست یابد. این تولد منوط به ایجاد تحولاتی در حوزه معنویت و به تعبیری، ولادت طفل جان از دامن ایمان است که ولایت او را پیامبر اکر (‌ص) و به تبع او پیر راهدان، بر عهده دارد. ولادت ثانی مراتب تکامل نفس است که از امارگی به مقام اطمینان می رسد و یکایک صورت­ها و پوشش­های نا راست را از خود می­ زداید و سرانجام به صورت الهی و ملکوتی خود دست می­­ یابد. 

قرآن کریم افراد را در انتخاب مدار حرکت به سه گروه تقسیم کرده است: گروه اول کسانی هستند که دورهوس می گردند، گروه دوم دور نفس و گروه سوم دور عقل و قلب می‌گردند. فرمود: برخی‌ها به دور هوس می‌گردند و هوامدارند، لذا ظالمانه سیر می‌کنند؛ بعضی‌ها به دور میل و امثال میل حرکت می‌کنند که اینها از گروه اول بالاترند، ولی میانه‌رو هستند و برخی‌ها حول عقل و وحی و قلب حرکت می‌کنند که مصداق کاملش ائمه اطهار(علیهم السلام) هستند. اولین شرط حل مشکلات فردی و اجتماعی جامعه، بالغ شدن افراد جامعه به معنای واقعی است و بالغ شدن هم چیزی جز بلوغ فکری و فرهنگی نیست. در اسلام کسی که نابالغ است، مورد تکیلف نیست، ما معمولا معنای بلوغ را بر طبق شناسنامه معرفی می کنیم و می گوئیم که اگر کسی سنش به ۱۵ یا ۱۸ سال رسید بالغ بوده و مکلف است و حق رأی دادن دارد، اما باید بدانیم تا دور شمس دین و قرآن حرکت نکنیم، همان کودکی هستیم که بودیم حتی اگر سن‌مان از ۱۵ یا ۱۸ هم بیشتر باشد.

سرخ پوست ها داستان عقابی را میگویند که وقتی عمرش به آخر نزدیک شد، چنگال هایش بلند شده و انعطافِ گرفتن طعمه را دیگر ندارد..

نوک تیزش کند و بلند و خمیده میشود و شهبال های کهنسال بر اثر کلفتی پَر به سینه میچسبد و دیگر پرواز برایش دشوار است.

آنگاه عقاب است و دوراهی: بمـیرد یا دوباره متولد شود ولی چگونه؟؟ عقاب به قله ای بلند میرود نوک خود را آنقدر بر صخره ها میکوبد تا کنده شود و منتظر میماند تا نوکی جدید بروید. با نوک جدید تک تک چنگال هایش را از جای میکَند تا چنگال نو درآید.

و بعد شروع به کندن پَرهای کهنه میکند.
این روند دردناک 150 روز طول میکشد ولی پس از 5 ماه عقاب تازه ای متولد میشود که میتواند 30 سال دیگر زندگی کند.

🔺برای زیستن باید تغییر کرد.
درد کشید...
از آنچه دوست داشت گذشت.
عادات و خاطرات بد را از یاد برد و دوباره متولد شد.
یـــــا بايد مُرد...
انتخاب با خودِ توست...

زندگي...
مانند قطار شهر بازي است,

پر از پستي و بلندي هاي فراوان...
اما اين تو هستي كه انتخاب میکنی,
كه ...
بترسي و با نگراني فرياد بزني,
و يا اينكه
بخندی و از آن لذت ببري...

زندگی یعنی هر روز تولدت باشه!

اینکه خیلی خوبه😌

و شمادرست فهمیدی شما باید افکار غلط و منفی ات را پاک کنی یعنی بمیرند زشتی‌ها و زیبایی ها متولد شوند.

حرکت کن و عاشقانه با خدای عاشقت هم مدار شو .

پس هر روز تولدت زیباتر و عاشقانه تر است و این بزم را خودت برای خودت مهیا میکنی خودت هم میزبانی و هم میهمان  بنابراین سعی کن کادوهای رنگارنگ و گرانی برای تولد هر روزه ات بخری.👌🏼💐🙏

هر آنکه درک کرد ؛ تنهاترین عاشق خداست ، شتاب کرد ، تا عاشق‌ترین معشوق شود ... براستی عشقی بالاتر از عشق به او نیست ... ابراهیم اثبات گر این عشق راستین بود ... ابراهیم به امر عشق اسماعیلش را قربانی نکرد ... هر چند که در ره عشق ؛ بواقع نه اینکه دل از فرزند دلبندش بریده ، که از هر چه غیر عشق حقیقی نیز دل بریده بود ... عید قربان ؛ لحظه ی تمامیت بودن و بندگی و تسلیمست ... هنگامه ی تولد دوباره آدمی از خاکستر خویشتن خویش ... دم وصال به قرب الهی و تولد انسانیت ... هر آن که توانایی قربانی کردن نفس اماره را در درون خویش فهم کردی ... آن لحظه عید و نو شدن دوباره ی توست ... مبارکت باد این تقرب  ( این تولد )به حقیقی ترین عشق.( صاحب خانه دل تو ).