نجاری بود که زن زیبایی داشت که پادشاه را مجذوب خود کرده بود

پادشاه بهانه ای از نجار گرفت و حکم اعدام او را صادر کرد و گفت نجار را
فردا اعدام کنید

نجار آن شب نتوانست بخوابد …

همسر نجار گفت :
مانند هر شب بخواب …
پروردگارت یگانه است و درهای گشایش بسیار ”

کلام همسرش آرامشی بر دلش ایجاد کرد و چشمانش سنگین شد و خوابید …

صبح صدای پای سربازان را شنید…
چهره اش دگرگون شد و با نا امیدی، پشیمانی و افسوس به همسرش نگاه کرد که دریغا باورت کردم …

با دست لرزان در را باز کرد و دستانش را جلو برد تا سربازان زنجیر کنند…

دو سرباز با تعجب گفتند :
پادشاه مرده و از تو میخواهیم تابوتی برایش بسازی …

چهره نجار برقی زد و نگاهی از روی عذرخواهی به همسرش انداخت …

همسرش لبخندی زد و گفت :
مانند هر شب آرام بخواب , زیرا پروردگار یکتا هست و درهای گشایش بسیارند ”

فکر زیادی انسان را خسته می کند …

درحالی که خداوند تبارک و تعالی مالک و تدبیر کننده کارهاست “.

ساعت زندگیت را به افق آدمهای ارزان قیمت کوک نکن
یا خواب می مانی…!
یا از زندگی عقب

در هر شرایطی امیدت را به خدا از دست نده و هر لحظه منتظر رحمت بی کرانش باش…

چند آیه زیبا : 🌺

گفتم: خدا آخه این همه سختی؟ چرا؟
گفت: «انَّ مع العسر یسرا»
“قطعا به دنبال هر سختی، آسانی است.(انشراح/۶)
*
گفتم: واقعا؟!
گفت: «فإنَّ مع العسر یسرا»
حتما به دنبال هر سختی، آسانی است.(انشراح/۷)
*
گفتم: خب خسته شدم دیگه…
گفت: «لاتـقـنطوا من رحمه الله»
از رحمت من ناامید نشو.(زمر/۵۳)
*
گفتم: انگار منو فراموش کردی!
گفت:«اذکرونی اذکرکم»
منو یاد کن تا یادت باشم.
*
گفتم: تا کی باید صبر کرد؟!
گفت: « وَ ما یدریک لَعلَّ السّاعه تکون قریبا»
تو چه می دانی، شاید موعدش نزدیک باشد.(احزاب/۶۳)
«انّی اعلم ما لاتعلمون»
من چیزایی میدونم که شما نمی دونید.(بقره/ ۳۰)
*
گفتم: تو بزرگی و نزدیکیت برای من کوچک، خیلی دوره! تا اون موقع چی کار کنم؟
گفت: « و اتّبع ما یوحی الیک و اصبر حتی یحکم الله»
حرف هایی که بهت زدمو گوش کن، و صبر کن ببین چی حکم می کنم.
(یونس/ ۱۰۹)
*
ناخواسته گفتم: الهی و ربّی من لی غیرک (خدایا آخه من غیر تو کیو دارم؟!)
گفت: «الیس الله بکاف عبده»
من هم برای تو کافی ام.(زمر/۳۶)

✅ پسرِ زنی به سفر دوری رفته بود و ماه‌ها بود که از او خبری نداشتند، زن دعا می‌کرد که او سالم به خانه باز گردد، این زن هر روز به تعداد اعضاء خانواده‌اش نان می‌پخت و همیشه یک نان اضافه هم می‌پخت و پشت پنجره می‌گذاشت ‌.

تا رهگذری گرسنه که از آنجا می‌گذشت نان را بر دارد، هر روز مردی گوژپشت از آنجا می‌گذشت و نان را بر می‌داشت و به جای آنکه از او تشکر کند، می‌گفت:

“کار پلیدی که بکنید با شما می‌ماند و هر کار نیکی که انجام دهید به شما باز می‌گردد ”

این ماجرا هر روز ادامه داشت تا اینکه زن از گفته‌های مرد گوژپشت ناراحت و رنجیده شد، او به خود گفت:

. “او نه تنها تشکر نمی‌کند بلکه هر روز این جمله‌ها را به زبان می‌آورد. نمی‌دانم منظورش چیست! ”

یک روز که زن از گفته‌های مرد گوژپشت کاملاً به تنگ آمده بود تصمیم گرفت از شر او خلاص شود، بنابراین نان او را زهرآلود کرد و آن را با دست‌های لرزان پشت پنجره گذاشت، اما ناگهان به خود گفت: .

«این چه کاری است که می‌کنم؟» بلافاصله نان را برداشت و در تنور انداخت و نان دیگری برای مرد گوژپشت پخت، مرد مثل هر روز آمد و نان را برداشت و حرف‌های معمول خود را تکرار کرد و به راه خود رفت، .

آن شب در خانه پیر زن به صدا در آمد، وقتی که زن در را باز کرد، فرزندش را دید که نحیف و خمیده با لباس‌هایی پاره، پشت در ایستاده بود. او گرسنه، تشنه و خسته بود در حالی که به مادرش نگاه می‌کرد، گفت: .

«مادر اگر این معجزه نشده بود نمی‌توانستم خودم را به شما برسانم. در چند فرسنگی اینجا چنان گرسنه و ضعیف شده بودم که داشتم از هوش می‌رفتم، ناگهان رهگذری گوژپشت را دیدم که به سراغم آمد، از او لقمه‌ای غذا خواستم و او یک نان به من داد و گفت:

«این تنها چیزی است که من هر روز می‌خورم، امروز آن را به تو می‌دهم زیرا که تو بیش از من به آن احتیاج داری.»

وقتی که مادر این ماجرا را شنید رنگ از چهره‌اش پرید، به یاد آورد که ابتدا نان زهرآلودی برای مرد گوژپشت پخته بود و اگر به ندای درونش گوش نکرده بود و نان دیگری برای او نپخته بود، فرزندش نان زهرآلود را می‌خورد، به این ترتیب بود که آن زن معنای سخنان روزانه مرد گوژپشت را دریافت:

«هر کار پلیدی که انجام می‌دهیم با ما می‌ماند و نیکی‌هایی که انجام می‌دهیم به ما باز می‌گردند.»

#رمضان_خاص_۹۹

🌺 أمَّنْ جَعَلَ الْأَرْضَ قَراراً وَ جَعَلَ خِلالَها أَنْهاراً وَ جَعَلَ لَها رَواسِیَ وَ جَعَلَ بَیْنَ الْبَحْرَیْنِ حاجِزاً أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ بَلْ أَکْثَرُهُمْ لا یَعْلَمُونَ (نمل – ۶۱)

کیست که زمین را قرارگاهى ساخت و در آن، رودها قرار داد، و براى آن، کوه‌ها را (مانند لنگر) ثابت و پابرجا قرار داد و میان دو دریا (شور و شیرین) مانعى قرار داد (که مخلوط نشوند). آیا معبودى با خداست؟ (نه) بلکه اکثر آنان نمى‌دانند.

أَمَّنْ یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ یَکْشِفُ السُّوءَ وَ یَجْعَلُکُمْ خُلَفاءَ الْأَرْضِ أَ إِلهٌ مَعَ اللَّهِ قَلِیلًا ما تَذَکَّرُونَ (نمل – ۶۲)

کیست که هرگاه درمانده‌اى او را بخواند، اجابت نماید و بدى و ناخوشى را برطرف کند، و شما را جانشینان (خود در) زمین قرار دهد؟ آیا با خداوند معبودى است؟ چه کم پند مى‌پذیرید.

✅ دوستان خوبم مناجات با خداى سبحان و راز و نیاز با او کارى پسندیده و لازم هست، دعا به درگاه او و درخواست حل مشکلات خصوصاً هنگام درماندگى، براى همه ما آدم ها ضرورى ست، چرا که خداوند بارها می فرماید بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را

هر کجا دردى، دوا آن جا بود
هر کجا فقرى، نوا آن جا بود
هر کجا مشکل، جواب آن جا رود
هر کجا پستى است، آب آن جا رود
پیش حقّ یک ناله از روى نیاز
به که عمرى در سجود و در نماز
زور را بگذار زارى را بگیر
رحم سوى زارى آید اى فقیر

✍️ دوستان خوبم خداوند به دعای همه بنده هایش آگاه هست و هر جا که دعاى ما مستجاب نشود، دلیلى دارد، همچون:

الف: دعاى ما، طلبِ خیر نبوده وما گمان مى‌کردیم خیر است. (زیرا دعا، یعنى طلبِ خیر)

ب: نحوه‌ى درخواست، جدّى و همراه با درماندگى ناشی از درک قدرت خدا نبوده است.

ج: در دعا اخلاص نداشته‌ایم، یعنى اگر به درگاه خداوند رو کرده‌ایم، به دیگران نیز چشم امید داشته‌ایم.

البتّه گاهى به جاى استجابتِ آنچه مى‌خواهیم، خداوند حکیم مشابه آن را به ما مى‌دهد و گاهى به جاى خواسته‌ى ما، که نزد خداوند به مصلحت ما نیست، خداوند بلائى از ما دور مى‌کند و گاهى به جاى برآوردن حاجت در دنیا، در قیامت جبران مى‌کند و گاهى به جاى لطف به ما، به نسل ما لطف مى‌کند که همه‌ى این مطالب در روایات آمده است.

👇👇

۱- از راه‌هاى شناخت خدا و یکتایى او، توجّه به یک قدرت نجات بخش و بریدن از قدرت‌ها و وسایل دیگر در هنگام اضطرار است. «أَمَّنْ یُجِیبُ»

۲- شرط استجابت دعا، قطع امید از دیگران واخلاص در دعاست. «یُجِیبُ الْمُضْطَرَّ»

۳- آنان که با سکوت، از خداوند حاجتى مى‌خواهند، خداوند از حالشان با خبر است ولى دوست دارد بندگانش حاجت خود را به زبان آورند. «إِذا دعاهُ»

و خیلی خوبه که در این ماه مبارک رمضان، کم کم تغییراتی در نگرش و اعمال عبادی مون بدیم تا رشد معنوی لازم برای خدایی شدن رو داشته باشیم 🌹

با احترام – علی جاودانی
روز دوم ماه مبارک رمضان ۱۳۹۹