سلــــــــــام میلاد حضرت فاطمه (‌س)‌ و روز زن و مادر رو ب همه تبریک میگم😍

خـــــــــــــــــواب😋😴
من هستی🙋‍♀ الان پنج ماه و یک روز هست ک ترک کردم😜(‌‌بعد از سمینار پنجم اقای جاودانی هااااا)‌ چون قبلا خیلی میخوابیدم ولی الان😍
معمولا ١٢ تا ١٢و نیم میخوابم صُبا هم ی ربع ب هفت بیدارم

من جز اون دسته ادمایی هستم ک اگ دنیا رو اب ببره من رو خواب میبره🙃 بخاطر همین کیفیت خوابم زیادی خوبه😅

اول صُبم راستش دل کندن از بالش و پتو کمی واسم سخته وقتی الارم گوشیم زنگ میخوره همچی برخورد خوبی باهاش ندارم 😬 بخاطر همی الان باهام قهره صُبا از عمد زودتر میزنگه😝 ولی در کل ب محض بلند شدنم خواب از سرم میپره و پر انرژی میشم💪

ارامشم ک خدا رو شکر دارم مخصوصا ک موقع خواب عادت دارم تا اونجا ک بتونم اعمال قبل خواب رو انجام میدم 🤲🤗

پیشنهادم در مورد کیفیت خواب🤔 وقتی در طول روز سرگرم فعالیت هایی باشیم ک دوس داریم و همین طور روزانه ورزش کنیم و ساعت منظم و مشخصی بخوابیم کیفیت خواب مون میره بالا البته اتاق باید تاریک و بدون صدا باشه و لباس راحت تنمون باشه و از همه مهمتر ذهن خالی از هر چیزی باید باشه

قطعا وقتی جسم سالم باشه خواب راحت تری هم خواهیم داشت پس باید ب تغذیه سالم اهمیت داد اما اینکه چ تغذیه ای موجب خواب راحت میشه رو نمیدونم🤷‍♀ چون بدن من از این سوسول بازی ها بر نمیداره😁 وقتی خوابم نیاد هیچی باعث خوابم نمیشه و اگ خوابم بیاد ینی خوابم میاد هیچکس و هیچ چیزم نمیتونه بپرونش اینکه میگن قهوه و فلان و بهمان بخورین دیگه نمیخوابین رو من جواب نمیده چون بارها امتحان کردم فقط صدا بدنم بلند شده ک ای بابا من خوابم میاد تو میخوای با قهوه گولم بزنی😐🤪 ولی در کل شاید شیر گرم با خرما خوب باشه(‌ البته شاید چون من دوس دارم اینجور فک میکنم )‌ واینکه موقع خواب معده ن باید خالی باشه و ن پر و همین طور شبا مایعات کمتر بنوشین😌

واس منفعت خواب هم خب بدن ب استراحت نیاز داره تا خستگی از بدن بیرون بره و با خواب قوای از دست رفته بدن دوباره برمیگرده و موقع خواب چون تحرکی نداریم فعالیت مغزی کم میشه و این ی جور استراحت واس مغز هستش ک باعث میشه روز بعد پر انرژی و با تمرکز و دقت بالا شروع ب فعالیت کنیم همین طور اعصاب ادم اروم میشه و خواب کافی تا حدودی از پرخاشگری کم میکنه واینکه رشد هم تو خواب بیشتر اتفاق میوفته....👌👍

الهی ارامش جز جدایی ناپذیر همگی باشه❤️

به نام خدا آفریننده تمام موجودات و رازها،خواب هم یکی از رازهای جهان افرینش است، خلقت شگفت انگیز انسان و عجیب تر از آن قدرت عجیب خواب و بیدار شدن پس از خواب،خواب هم یک نوع مرگِ با این تفاوت که فقط چندین ساعت میمیریم و دوباره زنده میشویم هنگام خواب بیشتر دستگاههای بدن در حال استراحت هستن ولی قلب ومغز فعال است، اگر شبها خواب زیاد میبینیم دلیل بر داشتن ذهن شلوغ و درگیر با مسائل روزِ، برای داشتن خواب خوب و با آرامش باید سعی کنیم شبها زود و حداقل هفت ساعت بخوابیم و برای داشتن ذهنی ارام و دور از استرس و خبرهای بد و ناگوار باید تمرین کنیم با مدیتیشن و تمرکز روی افکار مثبت و دوری از افکار منفی این امر میسر میشودبه امید داشتن روزهای خوب و شیرین همراه با رویاهای شیرین برای شما دوستان

من دوتا بچه کوچیک دارم ساعت 10خاموشی میزنم بچه ها نیم ساعت بعد میخوابن.فردا صبح قبل ساعت 8بیدارن.تازه منم بیدار میکنن.خیلی هم سرحال.چون برای بچه ها ساعت 10تا2ساعت طلایی خواب چون هورمون رشد این موقع ترشح میشه.صبحانه هم زود میخورن.خودم سعی میکنم با بچه ها بخوابم ولی چون بچه شیر میدم شب چند بار بیدار میشم کمی خوابم بهم می ریزه .

قبل خواب هم سعی میکنم گوشی زیاد نبینم چون وقتی زیاد استفاده میکنم خوابم بهم می ریزه

قبل خواب سردیجات نباید زیاد استفاده شه چون صبح نمی تونید سرحال باشین.

شام هم  ساعت7میخوریم.

از آن جایی که حرکت جزء جدا نشدنی از برنامه های زندگی و شغلی افراد است و آدمی از نیروی عضلات برای رسیدن به مقصودش استفاده می‌کند . 

و برای تجدید قوا نیاز به استراحت دارد و زمانی را باید کل اعضای بدن به خواب عمیقی روند تا عواملی که باعث ضعف جسمانی شده به ویژه از نظر قدرت و استقامت عضلانی و کاهش میزان استقامت قلب و عراق و دستگاه تنفس می گردد ، دوباره بازسازی شوند.

پزشکان می گویند که هر فرد بزرگسال باید به صورت متوسط ۷ الی ۹ ساعت خواب شبانه داشته باشد اما براساس آمارهای به دست آمده در سال ۲۰۱۱، بیش از ۵۰ درصد از آمریکایی های بین سنین ۱۳ الی ۶۴ سال تصدیق کرده اند که خوابشان به این میزان نیست چراکه هر شب برای خوابیدن مشکل دارند.

افرادی که به بی خوابی یا اینسومنیا مبتلا هستند علاوه بر اینکه نمی توانند به خواب فرو روند قادر به اینکه مدتی را در خواب بمانند هم نیستند. کیفیت خواب در این افراد بسیار پایین است زیرا در طول شب مرتبا بیدار می شوند و هر شب ساعات محدودی را در خواب هستند و در نتیجه در طول روز دچار خستگی مفرط می شوند.

اما مشکل به اینجا ختم نمی شود. به طور معمول یک فرد به بیست دقیقه زمان نیاز دارد تا بعد از آنکه سر خود را روی بالش گذاشت به خواب رود؛ در مقابل آنها که به اینسومنیا مبتلا هستند بین ۳۰ الی ۴۵ دقیقه (یا شاید هم بیشتر) زمان نیاز دارند تا به خواب بروند.

بسیار از ما اینسومنیا را همین مشکل به خواب رفتن می دانیم اما این مساله برخی اثرات جانبی را هم با خود به همراه دارد که در طول روز گریبانگیر فرد مبتلا می شوند و از آن جمله می توان به خستگی مفرط، سردردهای مزمن، عصبانیت، افسردگی و ناراحتی های شکمی و در نهایت اضطراب و نگرانی اشاره کرد.

جالب است بدانید این اثرات صرفا عمکلرد شما در کار را تحت تاثیر قرار نمی دهند و مهم ترین نکته این است که افراد مبتلا به این معضل دائما نگران خواب خود هستند و به مشکل شان فکر می کنند. آنها که خواب کافی ندارند همچنین در معرض خطرات بیشتری برای ابتلا به بیماری هایی نظیر دیابت نوع ۲، حملات قلبی و فشار خون بالا هستند.

اینسومنیا همچنین می تواند ریسک تصادفات را بالا ببرد؛ طبق آمارها، حدود ۵ درصد از بزرگسالان آمریکایی تایید کرده اند که دست کم یک مرتبه در ماه پشت فرمان خوابشان برده است و جالب است بدانید که اینسومنیا حتی باعث رقم خوردن سوانح بسیار بزرگی در طول تاریخ شده که از آن جمله می توان به انفجار رآکتور شماره ۴ نیروگاه چرنوبیل در اوکراین اشاره کرد که در ششم اردیبهشت سال ۱۳۶۵ رخ داد.

اما تمامی موارد بی خوابی هم در یک سطح نیستند و سه نوع مختلف از این اختلال وجود دارد که هر کدام هم می توانند طول مدت مختلفی داشته باشند.

اینسومنیا دو نوع اصلی دارد: اولیه و ثانویه. منظور از نوع اولیه این است که مشکلات شما در خوابیدن (یا خواب ماندن) عامل بیرونی (مثلا بیماری) ندارد. این نوع از اینسومنیا سه زیرگروه مختلف دارد: روانی، ایدیوپاتیک و پارادوکسیکال.

نوع روانی از نگرانی و به خصوص نگرانی در مورد خواب ریشه می گیرد و در نتیجه آن اضطراب و دلهره در زمان خوابیدن زیاد می گردد. بی خوابی های روانی ممکن است که در نهایت به یک شب نخوابیدن منجر گردند اما نگرانی از بروز این مشکل احتمالا چند شب دیگر نیز فرد را رها نمی کند.

بی خوابی ایدیوپاتیک با نوع قبل فرق دارد و علت هم این است که در مراحل نخست زندگی یک فرد بروز می یابد و در تمام طول زندگی وی ادامه یافته و چنانچه فرد رویدادهای استرس زایی را در زندگی اش تجربه کند شدت می یابد.

مبتلایان به نوع پارادوکسیکال نیز همانطور که از نامش بر می آید دچار نوعی تناقض می شوند و علت هم آن است که این افرد دچار بیخوابی می شوند اما علائم و نشانه های آن نظیر خواب آلودگی طول روز یا خستگی را تجربه نمی کنند.

همانطور که گفته شد، نوع اولیه اینسومنیا هیچ علت بیرونی ندارد اما نوع ثانویه علامتی از یک مشکل دیگر است و در حدود ۸۰ درصد از موارد ابتلا به بیخوابی از این نوع هستند.

رویدادهای پر از استرس نظیر طلاق یا از دست دادن شغل می توانند علت بروز این پدیده باشند و در عین حال مواردی چون پرواززدگی و دیگر تغییرات در برنامه زمانی خواب افراد می توانند این پدیده را به وجود آورند.

افرادی که درآمدهای پایینی دارند و آنها که سبک زندگی نشسته ای دارند نیز در معرض خطر بی خوابی هستند. به علاوه، اینسومنیا ممکن است به خاطر یک شرایط روحی نامطلوب رخ بدهد.

افسردگی، اضطراب و اختلال دو قطبی از جمله مواردی هستند که می توانند باعث بروز مشکل در پروسه خواب فرد شوند. طبق آمارها در حدود ۸۵ درصد از افرادی که به افسردگی های شدید مبتلا هستند از بی خوابی نیز رنج می برند.

در نظر داشته باشید که برخی داروهای خاص نیز می توانند شما را شب ها بیدار نگه دارند. برای نمونه داروهایی که برای درمان آلرژی تجویز می شوند، بیماری های قلبی و عروقی، آسم، درد و افسردگی از جمله این موارد هستند. داروهایی که حاوی مهارکننده های آلفا (برای درمان فشار خون بالا)، مهارکننده های بتا (برای درمان طیف گسترده ای از بیماری ها شامل فشار خون بالا، میگرن و بیماری های قلبی)، مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین، گلوکوزامین، کورتیکواستروئید، استاتین ها و برای آنها که به خاطر ابتلا به افسردگی بیخواب شده اند، ضدافسردگی های حاوی بازدارنده های بازجذب سروتونین نیز می توانند چنین شرایطی را به وجود بیاورند.

اما اگر به این مشکل دچار نیستید باید بدانید که همه ممکن است دچار بی خوابی شوند. طبق آمارها، از هر سه بزرگسال یک نفر به اینسومنیای حاد دچار است و از هر ده نفر یکی بیخوابی مزمن را تجربه می کند.

اما برخی از افراد، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیخوابی هستند. برای نمونه خانم ها بیشتر از آقایان این پدیده را تجربه می کنند و گفته شده که تغییرات و اختلالات هورمونی در بدن نیز در این مساله بی تاثیر نیست. براساس آمارها، ۸۴ درصد از زنان در دوران بارداری خود علائم و نشانه های بیخوابی را تجربه می کنند و افراد بالای ۶۰ سال نیز بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این معضل هستند.

آیا خواب باز هم به چشمانم می آید؟ اینسومنیای زودگذر، حاد و مزمن

ما در بیشتر موارد، وقتی در مورد بی خوابی مان حرف می زنیم به مدت آن اشاره می کنیم و مثلا می گوییم، دیشب از ساعت الف تا ب خوابم نبرد. اما لازم است بدانید که این پدیده طول زمانی مشخصی ندارد و ممکن است تنها یک بار در تمام زندگی تان رخ بدهد.

طول مدت بی خوابی شما می تواند کوتاه، حاد و مزمن باشد و یک فرد ممکن است یکی از این سه مورد یا همه آنها را تجربه نماید. اینسومنیای زودگذر نوعی اختلال خواب است که تنها چند روز طول می کشد. در این موارد، نوعی مهلت زمانی در درس و یا کارتان می تواند شما را از چند شب قبل بیدار نگه دارد و این را می توان نوعی کلاسیک از بیخوابی زودگذر قلمداد کرد.

اینسومنیای حاد اما نوعی دیگر از اختلال خواب کوتاه مدت است که این بار به جای آنکه به صورت بی خوابی در چند شب متوالی نمود پیدا کند، ممکن است دوره هایی از بیخوابی شبانه را در یک بازه زمانی سه هفته ای تجربه نمایید.

در پایان با افرادی روبرو هستیم که ظاهرا انگار هیچگاه نمی خوابند؛ وقتی فردی نتواند برای بیش از شش ساعت و دست کم در سه شب متوالی از هفته بخوابد و این شرایط برای مدت حداقل یک ماه ادامه پیدا کند آنگاه می توان گفت که به اینسومنیای مزمن یا همان بلند مدت ابتلا یافته است. حدود یک چهارم از تمامی موارد بیخوابی مزمن از نوع اولیه هستند.

اغلب موارد بیخوابی پاسخ خوبی به روش های درمانی نشان می دهند. موارد کوتاه مدت آن غالبا با بهبود سبک زندگی و تغییرات رفتاری یا همان بهداشت خواب بهتر می شوند.

چنانچه فرد برنامه خواب و بیدار منظمی را برای خود تعریف کند آنگاه می تواند خواب خود را بهتر کند. در عین حال، کارهای دیگری چون تاریک نگه داشتن اتاق، حفظ سکوت آن و پایین نگه داشتن دما می تواند در این مساله موثر باشد.

بهتر است زمانبندی انجام امورخود را مورد بازنگری قرار دهید تا دیگر مجبور نباشید که چند ساعت مانده به خواب شام بخورید و می توانید از مصرف کافئین، نیکوتین و دیگر محرک ها هم خودداری نمایید چراکه این مواد می توانند حتی خوشخواب ترین آدم ها را هم بیخواب کنند.

البته ذکر این نکته نیز ضروریست که بیخوابی های طولانی تر از چند شب نیازمند درمان های قوی تری هستند و صرفا با تغییر سبک زندگی و زمان خواب نمی توان آنها را برطرف کرد.

رفتار درمانی و درمان های خانگی

گفته می شود امیلی برونتی رمان نویس قرن ۱۹ میلادی در خواب راه می رفته و در باقی ساعات روز نیز فردی ناامید و خسته بوده است؛ حقیقت باشد یا افسانه، آنچه می دانیم این است که افراد مبتلا به بیخوابی هر روش درمانی را امتحان می کنند تا ساعاتی پلک روی هم بگذارند.

توصیه می شود از فعالیت های بدنی خود در اوقات پایانی روز کم کنید. در واقع پیشنهاد نمی شود در طول سه تا چهار ساعت قبل از خواب تمرینات بدنی به ویژه از نوع معتدل تا شدیدش را انجام دهید زیرا این فعالیت ها اثر انرژی زا دارند. در مقابل بهتر است به صورت روتین حرکات یوگا انجام دهید و ورزش را به ساعات اولیه صبح موکول نمایید.

آکادمی پزشکی خواب آمریکا همچنین توصیه می کند که علاوه بر اعمال تغییرات در زمان خواب، رفتار درمانی شناختی (Cognitive Behavioral therapy) را امتحان نمایید تا نگرانی و اضطراب خود در مورد خواب را از بین ببرید.

تکنیک های تمدد اعصاب نظیر مدیتیشن و تنفس کنترل شده می توانند در این راستا موثر واقع شوند. اینکه به خود آموزش دهید چطور در مورد خواب تفکر نمایید هم می تواند موثر باشد. برای نمونه میتوانید میزان زمانی که در رختخواب هستید را محدود کرده و به تدریج آن را افزایش دهید تا از این طریق دلهره و نگرانی تان از بابت نخوابیدن از بین برود. درمان های موقت دیگر نیز می توانند ثمر بخش باشند و برای نمونه می توانید در جاب خواب خود دراز بکشید اما تلاشی برای خوابیدن نکنید.

و در آخر دمنوش های گل بابونه و سنبل الطیب و اسطو خودوس و گل گاوزبان 

خیلی مفید هستند.

با ارزومی شادکامی برای همگان🌸🙏