ترس، ترمز حرکت در مسیر موفقیت

به نام رب و الله یکتا 🌹

#تغییر_امروز_من

من از امروز تصمیم میگیرم که برای رسیدن به سلامت جسمی و روحی و رفتاری، کار زیر رو به عادت دایمی خودم و خانوادم تبدیل کنم 😍👇

➖➖➖➖➖

از امروز تصمیم میگیرم که “نوترس” باشم!

اگه گفتین یعنی چی؟ 😂

یعنی NO بگم به ترس هام …. یعنی شجاع و قوی باشم

دوستان خوبم، نترس بودن فقط در جر و بحث و کتک کاری نیست که … خیلی جاهای دیگه هست که ما به واسطه ترس هامون زندگی مون رو خراب می کنیم

میترسیم که شرایط فعلی زندگی مون رو تغییر بدیم
میترسیم که مشکلات مون رو مطرح کنیم
میترسیم که وارد بورس بشیم و پول مون رو از دست بدیم
میترسیم که به ضعف ها و اشتباهاتمون فکر کنیم
میترسیم که در مورد اشکالاتمون کمک بگیریم
میترسیم که خواسته های منطقی و قلبی مون رو بگیم
میترسیم از حرف و قضاوت منفی مردم
میترسیم از اینکه خودمون باشیم و کسی دوستمون نداشته باشه
میترسیم از اینکه عوض بشیم و آموزش ببینیم
میترسیم از اینکه هدف های مناسبی انتخاب کنیم و تلاش کنیم بهشون برسیم
میترسیم از اینکه بقیه مسخره مون کنن
میترسیم از اینکه مبادا کاری کنیم خدا بیشتر از این عذاب مون بده
میترسیم از اینکه حرکت کنیم و شکست بخوریم
میترسیم از اینکه مبادا پیر بشیم یا پوست مون خراب بشه
میترسیم از اینکه بشینیم با همسرمون در مورد آرزوهامون حرف بزنیم
میترسیم از اینکه همسرمون ما رو نخواد و بره دنبال یکی دیگه

و هزاران هزار ترس دیگه که در جنبه های مختلف زندگی مون داریم و همش میترسیم و میترسیم …

و همین ترس ها عامل اصلی افسردگی و اضطراب و استرس و بیماری هامون هستن.

➖➖➖➖➖

– مطالب صرفا نظرات و تجربیات شخصی هستند و من پزشک نیستم –

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

– – – – – – – – – ——————————————–

🌛و اما رسیدیم به پایان تایم کاری امروزمون و #ارزیابی_امشب_من 🌜

ترس ترمز موفقیته، ترس نه تنها روی باورها و اعتقادات و افکار ما اثر سوء داره بلکه روی سیستم ایمنی مون هم اثر نامطلوبی داره..

ترس ریشه در ندونستن و نشناختن و جهل داره..

هر چقدر که ما نسبت به موضوعی اطلاعات کمتری داشته باشیم ترسمون نسبت به اون موضوع بیشتر میشه..

تا زمانی که در دنیای تاریک و پیله تنهایی خودمون باشیم و بترسیم از پروانه شدن، خبر نداریم از دنیای آزاد و و رها و روشن بیرون…

تا زمانی که از محدوده امن و آسایش خودمون خارج نشیم نمیتونیم معنی لذت رو به درستی کشف کنیم…

چرا من نترسم از خدایی که نمیشناسمش و به من از بچگی گفتن اگه دست از پاخطا کنی میندازدت تو آتیش جهنم؟!

چطور اصلاح کنم ضعف ها و اشتباهاتم رو تا زمانی که بترسم از آموزش دیدن؟

چرا از حرف و قضاوت مردم بیمناک نباشم وقتی که میترسم با تکیه بر خودم و تواناییهام زندگی کنم؟

با این همه احساس حقارت و پوچی و بی‌انگیزگی چرا نترسم از صحبت کردن و گفتن آرزوهام با کسی؟

تا زمانی که با این باور کهنه زندگی کنم که بترس از ثروتمند شدن شوهرت چون ممکنه شلوارش دوتا بشه ، چرا ته دلم آرزوهای الکی برای رفاه و آسایش در زندگیم داشته باشم؟

تا زمانی که بترسم از تغییر کردن میشم جزو همون دسته تماشاچیانی که انگار فقط به دنیا اومدن که سوپر درخشان ها رو تشویق کنند..

اگه بخوام به همین روال ادامه بدم و آموزش نبینم و ترس هامو نشناسم و یا پشت ترسهام قایم بشم باز هم اتفاق جدید و جذابی تو زندگیم نمیفته..

چرخ زندگیم میچرخه روی همین دور باطل باورهای معیوب و جهل و ترس و اقدام نکردن…

یادمه یکبار که از جاودانی راهکار خواستم برای مبارزه با ترس هام بهم گفت تا وقتی که به ترس هات فکر کنی که چطوری برطرف شون کنی نمی تونی باهاشون مبارزه کنی، باید یهویی بپری وسط ترسهات و غافلگیرشون کنی..

دیدم درست میگه اون وقتایی که من به راهکارهای چگونه مبارزه کردن با ترسهام فکر میکردم در واقع داشتم توی ذهنم اونها رو پررنگتر میکردم و قدرت شون رو بیشتر می کردم…

و من از این به بعد می خوام دیگه به ترسام فکر نکنم تا از توی ذهنم محو و ناپدید بشن…

🦋از پیله ترس و تنهایی خود بیرون بیا … تو به اندازه پروانه شدن زیبایی🦋

با احترام
علی جاودانی