شکر گزار باشیم
به نام رب و الله یکتا 🌹
#تغییر_امروز_من
من از امروز تصمیم میگیرم که برای رسیدن به سلامت جسمی و روحی و رفتاری، کار زیر رو به عادت دایمی خودم و خانوادم تبدیل کنم 😍👇
➖➖➖➖➖
از امروز تصمیم میگیرم که هر روز ۳ دقیقه خالص به چیزایی که دارم و خیلی ها اون چیزا رو ندارن، فکر کنم و شکرگزاری کنم
همین الان یکم فکر کنین
قبول که خیلی چیزا هست که ما باید تلاش کنیم و بهشون برسیم و خیلی چیزا هست که خیلی ها دارن و ما نداریم
ولی به این سمت قضیه هم فکر کنیم که ما چی ها داریم که خیلی ها ندارن و در حسرتش هستن؟
بینایی
شنوایی
ماشین
همسر
بچه
شغل
درآمد
سواد
اینترنت
مادر
پدر
آرامش
موبایل
توان راه رفتن
لباس
کانال و گروه ما
غذا
خونه
و هزار تا چیز دیگه هست که ما داریم ولی خیلی از افراد ( خیلییییی ها ) در حسرت اینا هستن
و لازم هست که روزانه به این چیزا فکر کنیم و شکرشون رو به جا بیاریم و انفاق از داشته هامون رو هم فراموش نکنیم.
➖➖➖➖➖
– مطالب صرفا نظرات و تجربیات شخصی هستند و من پزشک نیستم –
___________________________________________
____________________________________________
______________________________________
🌛و اما رسیدیم به پایان تایم کاری امروزمون و #ارزیابی_امشب_من 🌜
گاهی ما آدم ها فکر می کنیم فقط باید برای چیزهایی که خیلی خاصن و بچشم میان و زیاد در دسترس نیستن و جزو حسرتهای نداشتمون هستن شکرگزاری کنیم و غافل میشیم از چیزهای ساده و دم دستمون که برامون تکراری شدن …
درسته که بعضی چیز ها آسون در اختیار ما قرار داده شده اما این دلیل بر این نیست که ما قدرشون رو ندونیم و فکر کنیم همیشگی هستن و بیخیال از کنارشون رد بشیم..
گاهی باید چشمامونو ببندیم و فکر کنیم به نبودن یا نداشتن فراموش شده های زندگیمون…
دنیا رو بدون اونها تصور کنیم..
زندگیمون چه شکلی میشه؟!
طاقت این رو داریم که یک عمر نه، یک روز هم نه، یک ساعت بدون چشامون زندگی کنیم؟!
دنیا بدون لبخند آدم واقعی های زندگیمون چه شکلیه؟! قدر بودنشون رو می دونیم؟!
وقتی که گلایه داریم از شلوغی و سر صدا به دنیای ساکت و سایلنت ناشنوایان فکر کردیم تا حالا و قدر دان شنوایی مون بودیم؟!
به زندگی مجهول بچه های سرراهی و چراهای ناتموم همیشگیشون لحظه ای فکر کردیم و شکر کردیم بابت معلوم بودن خونواده مون؟!
فکر کردیم به خونه ای که نون آورش همسن بچه ی شیش سالمونه و گفتیم خدایا شکرت که بچم می‌تونه بچگیش رو کنه؟!
قرض و بدهکاری و چک و نداشتن کرایه خونه و آوارگی و زندون فقط توی فیلم ها و آدم های نمایشیش نیست, یه لحظه هم که شده خودمون رو گذاشتیم جای آدم های واقعی این زندگی ها و خدا رو شکر کردیم برای داشته هامون؟!
اون روزهایی که دمای هوا از تب کرونا هم بالاتره و ما توی ماشین زیر باد کولر نشستیم و حسرت ماشین آخرین سیستم داماد نوه خاله بابامون رو داریم و ته دلمون هم با یه حالت ترحم برانگیز تف و لعنت به بخت و اقبال مون می فرستیم، به نگاه حسرت بار کودکان کار به بستنی توی دست بچمون توجه کردیم؟!
توی چله زمستون و برف و یخبندون چی؟! بعد از حسرتها و ای دریغا هامون برای اینکه چرا رنگ سقف خونه ام باب میلمون نیست یه لحظه کوتاه هم که شده به یاد آوردیم خونه های بی سقف کارتن خوابها رو؟!
اگه درآمد نداشتیم و بیکار بودیم، ست نبودن رنگ فلان لباسمون با فلان کفشمون توی فلان مهمونی دو سال پیش باز هم جزو غصه های الانمون بود؟!
شده یه بار به جای گلایه از شلوغ کاری های بچمون به چشم های یک مادر نازا و یا فرزند از دست داده نگاه کنیم؟!
نداشتن پا و رد شدن از خیابون برامون چه شکلیه؟!
اون روزهایی که اینترنت قطعه یا دچار اختلاله چقدر عصبی و کلافه میشیم؟
اصلا سمینارها و پکیج ها و مشاوره و کوچینگ هیچی، تا حالا به مطالب رایگان کانالمون فکر کردیم که چه آسون در اختیارمون قرار گرفته؟!
و هزاران هزار نعمت فراموش شده دیگه برای اینکه یه خورده به خودمون بیایم و تا دیر نشده ناسپاسی و کفران نعمت رو بذاریم کنار و تا از کفمون نرفته ، شکر گذار این ساده های ضروری و به چشم نیومده زندگیمون باشیم…
شکر نعمت نعمتت افزووون کند
کفر نعمت از کفت بیرووون کند
با احترام
علی جاودانی
نظر بدهید
مایل به ملحق شدن به بحث هستید ؟تمایل به کمک