مهربان باشیم

به نام رب و الله یکتا 🌹

#تغییر_امروز_من

من از امروز تصمیم میگیرم که برای رسیدن به سلامت جسمی و روحی و رفتاری، کار زیر رو به عادت دایمی خودم و خانوادم تبدیل کنم 😍👇

➖➖➖➖➖

از امروز تصمیم میگیرم که “رحمان” باشم

دوستان خوبم “رحمان” یعنی بخشنده بودن و بخشایشگر بودن

و خیلی خوبه که ما هم سعی کنیم در حد توان، چه مادی چه معنوی یک فرد “رحمان” باشیم

به همه موجودات تا می تونیم مهربونی کنیم

از پرنده و خزنده و حیوانات بگیر تا محیط و جامعه و طبیعت و بگیر بیا تا آدم ها و فامیل و همسر و فرزند و اهل شهر و کل مردم و …

و مهربونی کردن می تونه خیلی ساده باشه

گوش کردن به حرف یکی از نزدیکان
لبخند به روی خانواده و اقوام
دعوت کردن دوستان به کانالمون
ریختن مانده غذاها واسه پرندگان مخصوصا در ماه های پیش رو
خرید دو تا دفتر و مداد واسه بچه های نیازمند
برخورد خوش با همسر و فرزند
کمک به ارباب رجوع در محل کار مون
و …

و یادمون نره که “رحمان” بودن از ویژگی ها و اسماء الهی هست و چه خوبه که ما هم یک قدم سمت الهی شدن گام برداریم.

➖➖➖➖➖

– مطالب صرفا نظرات و تجربیات شخصی هستند و من پزشک نیستم –

 

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

 

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

 

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

🌛و اما رسیدیم به پایان تایم کاری امروزمون و #ارزیابی_امشب_من 🌜

مهربان، بخشنده… چه واژه های قشنگی …
بعضی کلمه ها پر از انرژی خوب و مثبتن… گفتنشون به آدم انرژی میده چه برسه که شبیه اون کلمه باشی…

مهربونی و بخشندگی یا به گفته جاودانی رحمان بودن از ویژگیهای یه انسان واقعیه…

همونهایی که بدون هیچ تظاهر و یا سعی و تلاشی لبخند مهمون همیشگیه کنج لب هاشونه…

همونهایی که وقتی باهاشون حرف میزنی یادت می‌ره از غم و غصه هات..

همونهایی که پر از شوق زندگین …قلبی دارن به بزرگی آسمون و روحی بیکران همچون خالق خود..

انگار این آدمها به دنیا اومدن که فقط حال دل بقیه رو خوب کنن بدون اینکه کسی از زخم های درونشون باخبر باشه…

همه کارهاشون و مهربونیهاشون و بخشندگی هاشون ذاتی و غریزیه و چقدر بوی خدا و خوب بودن میدن این آدمها….

گاهی میشه شبیه این آدمها شد… میشه بخشید و بخشنده بود .. میشه تمرین کرد مهر و مهربونی رو و مثل یه ویروس پخشش کرد بین تمام چیزها و کسانی که باهاشون برخورد میکنیم..

میشه به مرور زمان قلب تکونی کرد و حسد و کینه و بخل رو دورریخت و روح رو رها کرد از قید و بندهای چرک و تیره دنیایی…

باور کن مهربونی سخت نیست اگه تو بخوای.. فقط کافیه شبیه خدای خود بشی و مثل او بزرگ و بخشنده باشی…

این دنیای سریع گذرنده ارزش این رو نداره که خودت رو اونقدر غرق در حاشیه هاش کنی و به خودت و اطرافیانت سخت بگیری که فراموش کنی روزی که نه خیلی دیره و نه دور تو هم خواهی رفت…

تا حالا فکر کردی که چقدر شبیه خالق خود هستی؟!
مهربونی برات ذاتیه یا نمایشی و یا کلا بیگانه ای با این واژه؟!
روحت اونقدر بزرگ هست که بدون هیچ چشم داشتی ببخشی و رها کنی؟
دیگران با دیدن تو حالشون خوب میشه و انرژی و شوق زندگی میگیرن یا ….

تا حالا به این فکر کردی که بعد از رفتنت دیگران از تو ، به چی میخوان یاد کنن؟!
یادآوری مهربونیها و خوبیهات براشون یه حسرت میشه وآه یا فرقی نداره بودن و نبودنت براشون تو این دنیا؟!

اگه مهربونی و بخشنده و یا در اطرافت داری این افراد رو، قدر بدون مواظب باش…
این فرصت در اختیار همه قرار داده نمیشه..

با احترام
علی جاودانی

 

 

0 پاسخ ها

نظر بدهید

مایل به ملحق شدن به بحث هستید ؟
تمایل به کمک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*