مهربان باشیم
به نام رب و الله یکتا 🌹
#تغییر_امروز_من
من از امروز تصمیم میگیرم که برای رسیدن به سلامت جسمی و روحی و رفتاری، کار زیر رو به عادت دایمی خودم و خانوادم تبدیل کنم 😍👇
➖➖➖➖➖
از امروز تصمیم میگیرم که “رحمان” باشم
دوستان خوبم “رحمان” یعنی بخشنده بودن و بخشایشگر بودن
و خیلی خوبه که ما هم سعی کنیم در حد توان، چه مادی چه معنوی یک فرد “رحمان” باشیم
به همه موجودات تا می تونیم مهربونی کنیم
از پرنده و خزنده و حیوانات بگیر تا محیط و جامعه و طبیعت و بگیر بیا تا آدم ها و فامیل و همسر و فرزند و اهل شهر و کل مردم و …
و مهربونی کردن می تونه خیلی ساده باشه
گوش کردن به حرف یکی از نزدیکان
لبخند به روی خانواده و اقوام
دعوت کردن دوستان به کانالمون
ریختن مانده غذاها واسه پرندگان مخصوصا در ماه های پیش رو
خرید دو تا دفتر و مداد واسه بچه های نیازمند
برخورد خوش با همسر و فرزند
کمک به ارباب رجوع در محل کار مون
و …
و یادمون نره که “رحمان” بودن از ویژگی ها و اسماء الهی هست و چه خوبه که ما هم یک قدم سمت الهی شدن گام برداریم.
➖➖➖➖➖
– مطالب صرفا نظرات و تجربیات شخصی هستند و من پزشک نیستم –
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
🌛و اما رسیدیم به پایان تایم کاری امروزمون و #ارزیابی_امشب_من 🌜
مهربان، بخشنده… چه واژه های قشنگی …
بعضی کلمه ها پر از انرژی خوب و مثبتن… گفتنشون به آدم انرژی میده چه برسه که شبیه اون کلمه باشی…
مهربونی و بخشندگی یا به گفته جاودانی رحمان بودن از ویژگیهای یه انسان واقعیه…
همونهایی که بدون هیچ تظاهر و یا سعی و تلاشی لبخند مهمون همیشگیه کنج لب هاشونه…
همونهایی که وقتی باهاشون حرف میزنی یادت میره از غم و غصه هات..
همونهایی که پر از شوق زندگین …قلبی دارن به بزرگی آسمون و روحی بیکران همچون خالق خود..
انگار این آدمها به دنیا اومدن که فقط حال دل بقیه رو خوب کنن بدون اینکه کسی از زخم های درونشون باخبر باشه…
همه کارهاشون و مهربونیهاشون و بخشندگی هاشون ذاتی و غریزیه و چقدر بوی خدا و خوب بودن میدن این آدمها….
گاهی میشه شبیه این آدمها شد… میشه بخشید و بخشنده بود .. میشه تمرین کرد مهر و مهربونی رو و مثل یه ویروس پخشش کرد بین تمام چیزها و کسانی که باهاشون برخورد میکنیم..
میشه به مرور زمان قلب تکونی کرد و حسد و کینه و بخل رو دورریخت و روح رو رها کرد از قید و بندهای چرک و تیره دنیایی…
باور کن مهربونی سخت نیست اگه تو بخوای.. فقط کافیه شبیه خدای خود بشی و مثل او بزرگ و بخشنده باشی…
این دنیای سریع گذرنده ارزش این رو نداره که خودت رو اونقدر غرق در حاشیه هاش کنی و به خودت و اطرافیانت سخت بگیری که فراموش کنی روزی که نه خیلی دیره و نه دور تو هم خواهی رفت…
تا حالا فکر کردی که چقدر شبیه خالق خود هستی؟!
مهربونی برات ذاتیه یا نمایشی و یا کلا بیگانه ای با این واژه؟!
روحت اونقدر بزرگ هست که بدون هیچ چشم داشتی ببخشی و رها کنی؟
دیگران با دیدن تو حالشون خوب میشه و انرژی و شوق زندگی میگیرن یا ….
تا حالا به این فکر کردی که بعد از رفتنت دیگران از تو ، به چی میخوان یاد کنن؟!
یادآوری مهربونیها و خوبیهات براشون یه حسرت میشه وآه یا فرقی نداره بودن و نبودنت براشون تو این دنیا؟!
اگه مهربونی و بخشنده و یا در اطرافت داری این افراد رو، قدر بدون مواظب باش…
این فرصت در اختیار همه قرار داده نمیشه..
با احترام
علی جاودانی
نظر بدهید
مایل به ملحق شدن به بحث هستید ؟تمایل به کمک