با انتخاب رنج بسیار؛ رنج بیشتری جمع خواهی کرد

✅ توجه باعث رشد می‌شود .

به ذهن انسان نگاه کن. بدبختی‌ها را جمع می‌کند، درد و رنج‌ها را جمع می‌کند. هرگز لحظه‌های شادی را جمع نمی‌کند. بدبختی روی بدبختی جمع می‌کند.

آنگاه زندگی جهنم می‌شود. این اندوخته بشر است، این شیوه نگرش انسان به چیزهاست…به گفتن این جمله ادامه می‌دهد که شادی لحظه‌ای است. اما هیچکس نمی‌گوید که رنج لحظه‌ای است، هیچ کس نمی‌گوید که اضطراب لحظه‌ای است.

احساس می‌کنی که اضطراب دائمی است، رنج دائمی است و خوشحالی لحظه‌ای است. این اشتباه است. هر دو مثل هم هستند. هر دو لحظه‌ای اند… و در واقع بر عکس‌اش درست است . رنج لحظه‌ای است و سرور ابدی است.

اما هم اینک با این ذهن همه چیز لحظه‌ای است. رنج می‌آید و می‌رود سرور نیز می‌آید و می‌رود اما تو رنج را جمع می‌کنی بنابر این دائمی به نظر می‌رسد. و هیچ گاه شادی و خوشحالی را جمع نمی‌کنی، گرامی و عزیز نمی‌داری، به همین دلیل لحظه‌ای به نظر می‌رسند این انتخاب تو است.

این انتخاب را تغییر بده زیرا با اندوختن رنج بسیار، رنج بیشتری جمع خواهی کرد. رنج زیاد می شود؛ تو به ازدیاد آن کمک می‌کنی آن گاه ممکن است لحظه‌ای بیاید که در چنان مه غلیظی باشی که نتوانی هیچ امکان سروری را ببینی آنگاه کاملا منفی نگر می‌شوی کاملاً بر عکس باش:

وقتی رنج می‌آید، جمعش نکن. اجازه بده بیاید، اما تغذیه‌اش نکن.چرا در باره‌اش حرف می‌زنی؟ همه دربارهٔ درد و رنج‌شان حرف می‌زنند. چه اصراری است؟ چرا این قدر نسبت به آن توجه وجود دارند؟ به یاد بسپار : هر آن چه که به آن توجه زیادی نشان دهی رشد می‌کند توجه عنصر یاری دهنده‌ی رشد است. اگر به چیزی توجه نشان دهی، بیشتر رشد می‌کند.