✅ وقتی که حجاب را به دخترم آموختم …اما عفاف را به پسرم نیاموختم…به پسرم یاد دادم که حیا و نجابت فقط مخصوص زن است

وقتی که به دخترم گفتم که باید به برادرش احترام بگذارد…اما به پسرم نگفتم که به همان اندازه به خواهرش احترام بگذارد…برتر بودن مردانه را به پسرم یادآوری کردم

وقتی که دخترم را برای یک ساعت دیر آمدن به خانه بازخواست کردم…اما به پسرم اجازه دادم که آخر شب به خانه برگردد …به پسرم آموختم که او بر خلاف خواهرش می‌تواند خطا کند

وقتی که عشق ورزیدن را برای دخترم نادرست دانستم …اما از رابطه داشتن پسرم با دختری نامحرم ذوق زده شدم که پسرم بزرگ شده … هوسباز بودن را به پسرم آموختم

وقتی که از کودکی به دخترم یاد دادم که زن باشد، کدبانو، صبور و فداکار باشد…اما به پسرم فقط آموختم که قوی و قدرتمند باشد..تنها نامی از خانواده را به پسرم آموختم نه مسئولیت خانواده را

بله…من هم مقصرم که وظیفه والدین بودن را به درستی انجام ندادم. من هم به عنوان یک پدر یا مادر، مقصرم که به جای اصلاح خودم و تربیت صحیح فقط به جامعه ام انتقاد کردم.جامعه هرگز به خودی خود درست نمی‌شود.جامعه نمونه‌ بزرگی از همان خانواده است…

#تغییر_امروز_من

من از امروز تصمیم میگیرم که برای رسیدن به سلامت جسمی و روحی و رفتاری، کار زیر رو به عادت دایمی خودم و خانوادم تبدیل کنم 😍👇

➖➖➖➖➖

از امروز تصمیم میگیرم که “برتر” باشم!

و آیا میدونین که چجوری میشه برتر بود؟

آیا تیپ بزنیم و مغرور باشیم، برتریم؟
پولدار باشیم و ماشین گرون قیمت داشته باشیم، برتریم؟
لباس های برند و موبایل آیفون داشته باشیم، برتریم؟
قد رعنا و پوست صاف و موی لخت و بینی عمل شده داشته باشیم، برتریم؟
میلیارد میلیارد پول و ثروت و خونه چند صد متری در بالاشهر داشته باشیم برتریم؟

بیایین یه نگاهی به آیات ۱۳۵ تا ۱۴۰ سوره آل عمران بندازیم … آیه ۱۳۹ رو بخونین :

وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ

و سست نشوید! و غمگین نگردید! و شما برترید اگر ایمان داشته باشید!

بله … ما برتر هستیم به خودی خود، ولی شرط فعال سازی این برتر بودن، ایمان واقعی به خداوند واقعی هست

و قطعا شرط این اتفاق هم، آموزش دیدن و شناخت خدای واقعی و ایمان واقعی هست

و پیام این آیه در دل تک تک کلماتش به بهترین شکل بیان شده و نیاز به هیچ توضیح اضافی نداره. مسلمانان نه غمگین میشن و نه سستی و تنبلی و فکر منفی به اونا راه پیدا می کنه، اگررررر ایمان داشته باشن.

حالا اگه استرس دارین، عصبانی و پرخاشگری می کنین، هر روز زندگی تون تلخ هست، فقیر و بدبخت هستین، نا امید و مایوس هستین، افسرده هستین، قرص های خواب و داروهای روانپزشکی مصرف می کنین، ولو که نماز هم بخونین و روزه هم بگیرین و حجاب هم داشته باشین، اسم تون مومن و مسلمان نمی تونه باشه و مسلمان واقعی و کسی که ایمان واقعی داره، کارش به این جاها نباید برسه و حزن و اندوه و افسردگی و استرس و …، جایی در زندگی یک فرد مومن سوپر درخشان ندارن.

➖➖➖➖➖

– مطالب صرفا نظرات و تجربیات شخصی هستند و من پزشک نیستم –

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

– – – ———————————————–

🌛و اما رسیدیم به پایان تایم کاری امروزمون و #ازریابی_امشب_من 🌜

بعضی چیزها رو باید درک کرد ، بعضی چیزها رو باید دید،بعضی چیزها رو باید فهمید، بعضی چیزها رو باید حس کرد، بعضی چیزها رو باید لمس کرد …

کلمه ایمان و به طور کلی هر چیزی که مربوط به شناخت خدا میشه جزو چیزهای هستش که نمیشه در قالب جمله به کسی توضیحش داد..

من اگه می خوام معنی ایمان رو برای کسی شرح بدم و بهش بگم که ایمان یعنی توکل و باور قلبی، و تا وقتی که خودم این مدلی فکر و عمل نکنم برای مخاطب من ارزشمند نیست..

حالا من هی بیام به بقیه بگم که نترسین خدا هست، امیدتون رو از دست ندین، اما فایده ای نداره که ته قلب خودم پر از یاس و ناامیدی باشه..

ایمان واقعی باید از قلب انسان سرچشمه بگیره، باید جزو باورهایی باشه که دیگران بیشتر بجای حرفها و توضیحات ما از اعمال و رفتار ما متوجه معنیش بشن و…

من جزو کدوم دسته هستم؟ دسته ای که اعتقاد و باورشون قویتر از حرفاشونه و یا دسته ی طوطی های خوش سخن و عالمهای بی عمل؟

ایمان واقعی من به خدا تا چه حد اعتبار داره، در حدی هستش که اگه یه روز تابلوی قشنگه زندگی من هم خط خطی شد ته دلم نلرزه و یقین داشته باشم که اون بالاسری در فکر تابلوی قشنگتری برای منه؟

آیا من اونقدر به خدا ایمان و باور دارم که اگه در جمعی قرار بگیرم که همه منکر وجود باشن من مصداق ضرب المثل « خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو» نشم؟

🌼اگه ته دلم اونقدر قرص و محکمه نسبت به وجود خدایی که بالاترین قدرت هستیه و از هیچ کس و هیچ چیزی خواهش و تمنایی ندارم جز خود او ، خوشا به حال من که ایمانی دارم که نه در وصف میگنجد و نه در شرح🌼

به نام رب و الله یکتا 🌹

#تغییر_امروز_من

من از امروز تصمیم میگیرم که برای رسیدن به سلامت جسمی و روحی و رفتاری، کار زیر رو به عادت دایمی خودم و خانوادم تبدیل کنم 😍👇

➖➖➖➖➖

از امروز تصمیم میگیرم که “اثر انگشت” باشم !

دوستان خوبم، یکی از مهمترین ویژگی های اثر انگشت، منحصر به فرد بودنش هست

و امروز ازت می خوام که اگه ایده ای داری که واقعا فکر می کنی خوبه، نذار فکرش رو از سرت بیرون کنن

متاسفانه اکثریت ما دور و برمون پر از افرادی هست که فقط فاز منفی میزنن و ترمز ما رو میکشن، حتی پدر و مادر و همسر و خواهر برادر و دوستان صمیمی مون …

دوست خوبم، کاری که بهش مطمئن هستی و برات ارزشمند هست رو انجامش بده …

قراره کار تو بی نظیر باشه،
قراره تو منحصر به فرد باشی …

فقط وقتی می تونی منحصر به فرد باشی که شروع به انجام کاری کنی که خودت می خوای انجامش بدی و طوری انجامش بدی که خودت فکر می کنی باید انجام بشه …

باید موقع انجام اون کار، احساس غرور کنی…

حالا این کار می تونه مشاوره گرفتن باشه یا شروع بورس یا یک شغل و مهارت و هنر و یک مسیر جدید در زندگی

➖➖➖➖➖

– مطالب صرفا نظرات و تجربیات شخصی هستند و من پزشک نیستم –

– – – – – – – – – – – – – ——————–

____:___________________________

– – – – – – – – – – _—————–_————————–

🌛و اما رسیدیم به پایان تایم کاری امروزمون و #ازریابی_امشب_من 🌜

یکی بود یکی نبود … قصه از جایی شروع شد که یه هنرمند بزرگ تصمیم گرفت، منحصر به فرد ترین اثر هنری خودشو خلق کنه…

با دقت هرچه تمام تر روی اثر خودش کار کرد و در آخر برای تکمیل کارش مقداری از وجود خودش رو در او به ودیعه گذاشت و اسم این اثر گرانبها رو آدم نهاد ..

بعد از خلقت آدم از همه فرشته هاش خواست که در برابر این موجود گرانبها سجده کنن..

همه سجده کردن جز حسود تنگ نظری که بعدها شد مسبب رانده شدن آدم از بهشت برین…

امروز که جاودانی گفت اثر انگشت باشیم دیدم چقدر قشنگه که خودم رو همیشه اثر انگشت خالقی ببینم که خاص و بی منتهاست…

تواناییهای من هم کم نیستن… چرا که آفریننده من خالقی توانمند و بی همتاست..

درون من گنجینه ای از استعداد ها نهفته شدن که کلیدش آموزش دیدن و تفکر و تعقله…

معیار سنجش من، میزان ارزش من پیش خداست و ارزشم رو خودم تعیین میکنم نه حرفهای خاله زنکی و ناامیدکننده یه عده ای که چه عمد و چه غیر عمد مانع اتصال من به سرچشمه تواناییها میشن و یادم نره که از آغاز خلقت همیشه بودن و هستن کسایی که مانع رشد و شکوفایی انسان میشن…

آیا امروز نشستم و فکر کردم به تواناییهام؟
شمردم استعدادهای منحصر به فردم رو؟

یادآوری کردم به خودم موفقیت هام رو تا این لحظه زندگیم؟
آینده رو برای خودم چجوری طراحی کردم؟

احساس غرور من با انجام چه کارهایی برانگیخته میشه؟
اصلا رسالت من در این دنیا چیه؟

باید بشینم و فکر کنم به ریزترین و درشترین کارهایی که شاید رسالت اصلی من در این دنیا باشه و فقط من باید به سرانجامش برسونم.. شاید سعادت من در انجام اون کار نهفته شده باشه…

🌹منحصر به فرد باشید همچون خالق خود🌹