ویژگیهای مومن واقعی

 

#تغییر_امروز_من

من از امروز تصمیم میگیرم که برای رسیدن به سلامت جسمی و روحی و رفتاری، کار زیر رو به عادت دایمی خودم و خانوادم تبدیل کنم 😍👇

➖➖➖➖➖

از امروز تصمیم میگیرم که “برتر” باشم!

و آیا میدونین که چجوری میشه برتر بود؟

آیا تیپ بزنیم و مغرور باشیم، برتریم؟
پولدار باشیم و ماشین گرون قیمت داشته باشیم، برتریم؟
لباس های برند و موبایل آیفون داشته باشیم، برتریم؟
قد رعنا و پوست صاف و موی لخت و بینی عمل شده داشته باشیم، برتریم؟
میلیارد میلیارد پول و ثروت و خونه چند صد متری در بالاشهر داشته باشیم برتریم؟

بیایین یه نگاهی به آیات ۱۳۵ تا ۱۴۰ سوره آل عمران بندازیم … آیه ۱۳۹ رو بخونین :

وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ

و سست نشوید! و غمگین نگردید! و شما برترید اگر ایمان داشته باشید!

بله … ما برتر هستیم به خودی خود، ولی شرط فعال سازی این برتر بودن، ایمان واقعی به خداوند واقعی هست

و قطعا شرط این اتفاق هم، آموزش دیدن و شناخت خدای واقعی و ایمان واقعی هست

و پیام این آیه در دل تک تک کلماتش به بهترین شکل بیان شده و نیاز به هیچ توضیح اضافی نداره. مسلمانان نه غمگین میشن و نه سستی و تنبلی و فکر منفی به اونا راه پیدا می کنه، اگررررر ایمان داشته باشن.

حالا اگه استرس دارین، عصبانی و پرخاشگری می کنین، هر روز زندگی تون تلخ هست، فقیر و بدبخت هستین، نا امید و مایوس هستین، افسرده هستین، قرص های خواب و داروهای روانپزشکی مصرف می کنین، ولو که نماز هم بخونین و روزه هم بگیرین و حجاب هم داشته باشین، اسم تون مومن و مسلمان نمی تونه باشه و مسلمان واقعی و کسی که ایمان واقعی داره، کارش به این جاها نباید برسه و حزن و اندوه و افسردگی و استرس و …، جایی در زندگی یک فرد مومن سوپر درخشان ندارن.

➖➖➖➖➖

– مطالب صرفا نظرات و تجربیات شخصی هستند و من پزشک نیستم –

 

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

 

– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –

 

– – – ———————————————–

 

 

🌛و اما رسیدیم به پایان تایم کاری امروزمون و #ازریابی_امشب_من 🌜

بعضی چیزها رو باید درک کرد ، بعضی چیزها رو باید دید،بعضی چیزها رو باید فهمید، بعضی چیزها رو باید حس کرد، بعضی چیزها رو باید لمس کرد …

کلمه ایمان و به طور کلی هر چیزی که مربوط به شناخت خدا میشه جزو چیزهای هستش که نمیشه در قالب جمله به کسی توضیحش داد..

من اگه می خوام معنی ایمان رو برای کسی شرح بدم و بهش بگم که ایمان یعنی توکل و باور قلبی، و تا وقتی که خودم این مدلی فکر و عمل نکنم برای مخاطب من ارزشمند نیست..

حالا من هی بیام به بقیه بگم که نترسین خدا هست، امیدتون رو از دست ندین، اما فایده ای نداره که ته قلب خودم پر از یاس و ناامیدی باشه..

ایمان واقعی باید از قلب انسان سرچشمه بگیره، باید جزو باورهایی باشه که دیگران بیشتر بجای حرفها و توضیحات ما از اعمال و رفتار ما متوجه معنیش بشن و…

من جزو کدوم دسته هستم؟ دسته ای که اعتقاد و باورشون قویتر از حرفاشونه و یا دسته ی طوطی های خوش سخن و عالمهای بی عمل؟

ایمان واقعی من به خدا تا چه حد اعتبار داره، در حدی هستش که اگه یه روز تابلوی قشنگه زندگی من هم خط خطی شد ته دلم نلرزه و یقین داشته باشم که اون بالاسری در فکر تابلوی قشنگتری برای منه؟

آیا من اونقدر به خدا ایمان و باور دارم که اگه در جمعی قرار بگیرم که همه منکر وجود باشن من مصداق ضرب المثل « خواهی نشوی رسوا همرنگ جماعت شو» نشم؟

🌼اگه ته دلم اونقدر قرص و محکمه نسبت به وجود خدایی که بالاترین قدرت هستیه و از هیچ کس و هیچ چیزی خواهش و تمنایی ندارم جز خود او ، خوشا به حال من که ایمانی دارم که نه در وصف میگنجد و نه در شرح🌼

 

0 پاسخ ها

نظر بدهید

مایل به ملحق شدن به بحث هستید ؟
تمایل به کمک

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

*